حدود یک دهه پیش گمان می رفت که علت بالا بودن سطح قند خون بچه ها همواره دیابت نوع 1 است که در آن زمان به عنوان دیابت جوانان شناخته می شد. ولی امروزه، روز به روز کودکان و نوجوانان بیشتری
مبتلا به دیابت نوع 2 تشخیص داده می شوند.
دیابت نوع 2:
- معمولا به نام دیابت بزرگسالان شناخته می شود-
غالبا وقتی ایجاد می شود که افراد دچار اضافه وزن و غیر فعال باشند، در حالی که دیابت نوع 1 یک مشکل ژنتیکی و به دلیل اختلال در سیستم ایمنی بدن است.
بنابراین تصور می شود که افزایش حیرت انگیز دیابت نوع 2 با افزایش چاقی در کودکان مرتبط باشد. حداقل بخشی از این افزایش، ناشی از وجود مقاومت به انسولین در برخی کودکان امروزی (احتمالا به علت چاقی و کم فعالیت بودن) است.
داشتن اضافه وزن و ابتلا به فشار خون و یا سطح کلسترول بالا، همگی جزو عوامل خطر هستند. همچنین به نظر می رسد دختران بیشتر از پسران به دیابت نوع 2 نیز مبتلا می شوند. کودکان دارای سابقه خانوادگی دیابت نوع 2 در معرض خطر هستند. عامل خطرزای دیگر، دیابت بارداری در مادر است. یعنی اگر مادر یک کودک در طی دوران بارداری دچار دیابت شده باشد، آن کودک در معرض خطر بالاتری برای دیابت قرار دارد. اگر والدین متوجه شوند که کودک بیشتر می نوشد یا بیشتر به دستشویی می رود، باید به متخصص اطفال مراجعه
کنند.
بعضی از کودکان ممکن است از تاری دید یا درد مبهم شکمی شکایت داشته باشند. در موارد شدید ممکن است تهوع، استفراغ، درد شکمی و خستگی شدید یا منگی ایجاد شود. البته بسیاری از کودکان هم این علایم را ندارند و تنها با انجام آزمایش، بیماری آنها مشخص می شود. برای پیشگیری از دیابت نوع 2 در کودکان، بهترین چیز برای خانواده، فعال بودن، خوردن غذاهای سالم و سعی در حفظ وزن مناسب برای سن و قد است.
بنابراین تجربه نقش خانواده و والدین بسیار مهم است. والدین، با صرف وقت برای تهیه غذای سالم و ورزش در زندگی روزمره، الگوی کودکان خود خواهند بود. بارآوردن بچه ها به نحوی که سالم بخورند
وعادت های صحیحی در زندگی پیش بگیرند، نیز مهم است: لزومی ندارد که صبر کنیم کودک چاق شود و سپس به فکر راه چاره باشیم.
یک مشکلی که در مورد درمان این کودکان وجود دارد، این است که پذیرش درمان در این سن پایین است. برای مثال اگر دارویی باعث ناراحتی شکمی شود، باید حتما کودک را متقاعد کنید آن را تحمل کند،
زیرا این درد از بین خواهد رفت. نوجوان نیز مسایل خاص خود را دارد از جمله این که برخورد همسالانش برای او بسیار مهم است. وقتی کودکان پس از مدرسه برای تهیه میان وعده به مغازه می روند، غالبا تحت فشارهستند که به جای میوه، غذاهای بی ارزش تهیه کنند.
برگرفته از سایت انجمن درمانگران ایران
